Grutto’s
Het icoon van de Nederlandse weidevogels, de Grutto, staat onder zware druk. Sinds de jaren zestig zijn de aantallen met bijna driekwart afgenomen. De oorzaken liggen vooral bij de landbouw. Voor de landbouw wordt het waterpeil laag gehouden. Grasland wordt steeds vroeger en vaker gemaaid. Kruidenrijk grasland verdwijnt ten gunste van egaal groene grasakkers waar weidevogels geen voedsel kunnen vinden voor hun kuikens. De grutto staat dan ook op de Rode Lijst van Nederlandse broedvogels.
Geniet van deze majestueuze vogel nu het nog kan.
Hensbroek, West-Friesland
Polder Arkemheen, Nijkerk
Polder Arkemheen, Nijkerk
Obdam, West-Friesland
Sneeuwgors op nieuw land
In het Markermeer is een nieuwe eilanden archipel aangelegd: de Marker Wadden. Vorig jaar zijn de Marker Wadden officieel geopend en de eilanden zijn meteen gekoloniseerd door vogels. In 2018 broedden er al 1700 paar Visdieven, 11 % van de Nederlandse populatie. Maar ook wintergasten weten het gebied te vinden. Zoals deze Sneeuwgors die op het punt staat om naar het noorden te vertrekken.
Sneeuwgors
Marker Wadden
Sneeuwgors bij moerasandijvie.
Marker Wadden
Sneeuwgors
Landje van Geijsel
Onder de rook van Amsterdam verzamelen zich elk jaar groepen Grutto’s die terug zijn in Nederland na een verblijf in het zuiden. Vanaf februari melden de eersten zich bij ondiepe plassen en plas-dras weilanden waaronder het Landje van Geijsel bij Ouderkerk aan de Amstel. Altijd fantastisch om onze nationale vogel weer te zien.
Grutto’s
Landje van Geijsel
Grutto’s
Wulpen
Scholeksters, Oudekerkerplas
Slingerende beken
In Midden-Limburg ligt natuurgebied het Leudal. Door het gebied stromen twee mooie beken: De Leubeek, die ook de Tungelroyse Beek heet, en de Zelsterbeek. Uiteindelijk vloeien de beken samen en stromen ze uit in de Maas. De Leubeek was grotendeels gekanaliseerd, maar mag tegenwoordig weer meanderen door het Leudal. Beide beken hebben een diep beekdal uitgeslepen. In 2002 zijn in het Leudal bevers uitgezet. Hun knaagsporen zijn onmiskenbaar. We waren hier vorig jaar ook. Het was toen maart en het speenkruid bloeide al.
Leubeek
Zelsterbeek
Leudal
Knaagsporen van bevers
Grote Bonte Specht, maart 2018
Zelsterbeek
Leubeek
Leubeek
Speenkruid, lente 2018
Aan de Deense waddenkust
Naast Nederland en Duitsland, grenst ook Denemarken aan de Waddenzee. Het Deense deel is uitgeroepen tot Nationaal Park. Er zijn drie Deense waddeneilanden. Eén daarvan is Mandø. Mandø is bereikbaar via een causeway, een dijkweg, die bij hoog water, samen met het wad, twee keer per dag overstroomt. Helemaal in het zuidwesten, tegen de Duitse grens, ligt het natuurgebied Margrethe Kog. Dit natuurgebied ontstond achter een nieuwe zeedijk die in 1982 gebouwd werd. In de winter verblijven duizenden Brandganzen in de Margrethe Kog.
Kanoet, Mandø
Dijkweg naar Mandø
Wulp, Højer
Brandganzen met de stad Esbjerg op de achtergrond
Dijkweg naar Mandø
Brandganzen, Margrethe Kog, Højer
Torenvalk, Ribe
Wilde Zwanen, Højer
Zilverplevier
In de winter zijn ze altijd te vinden in de Delta en dus ook aan de Noordzeekust bij de Brouwersdam: Zilverplevieren. Deze wintergasten broeden op de toendra in het hoge noorden. Na de broedtijd trekken ze naar het zuiden o.a. langs de Nederlandse kust en als het niet al te koud is bij ons, dan blijven ze de hele winter. In de zomer is hun borst zwart, in de winter wit, zoals op de foto’s.
.
.
.
.
Fluiteenden
Onze wintergasten zijn gearriveerd in Nederland. Eén van de leukste en talrijkste is de Smient, met hun kenmerkende gefluit. Onder andere in Groningen kun je grote groepen tegen komen. De foto’s hieronder zijn gemaakt bij Adorp. Een aanzienlijk deel van de populatie, meer dan 25%, overwintert in Nederland. Het is dus van groot belang dat Smienten hier in alle rust kunnen overwinteren. En het is helemaal uit den boze om ze te bejagen. Gelukkig is daar bijvoorbeeld in Zuid-Holland een stokje voor gestoken.
.
.
.
.
